Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Biały irys" to najlepszy tom serii od dawna (na pewno najlepszy od czasu opuszczenia serii przez Uderzo. Ale kilka ostatnich tomów pisanych przez tego ostatniego też nie błyszczało). Mamy tu prostą, ale sensowną fabułę z niezłymi dialogami, a nawiązania do poprzednich tomów nie są nachalne. Humor słowny i sytuacyjny również daje radę i w kilku momentach autentycznie się zaśmiałem. Naprawdę warto sięgnąć po tę część przygód dzielnych Galów.

"Biały irys" to najlepszy tom serii od dawna (na pewno najlepszy od czasu opuszczenia serii przez Uderzo. Ale kilka ostatnich tomów pisanych przez tego ostatniego też nie błyszczało). Mamy tu prostą, ale sensowną fabułę z niezłymi dialogami, a nawiązania do poprzednich tomów nie są nachaln...

Rozwiń Zwiń

Komediowy kryminał w charakterystycznym dla Mendozy stylu - połączenie inteligentnych żartów z absurdem i niskim humorem. Jedynym minusem tej książki jest przydługa i nieco ciężkawa końcówka.

Komediowy kryminał w charakterystycznym dla Mendozy stylu - połączenie inteligentnych żartów z absurdem i niskim humorem. Jedynym minusem tej książki jest przydługa i nieco ciężkawa końcówka.

Bardzo ciekawie opisana historia początków Gdyni. Autor przeprowadza czytelnika od pierwszych decyzji o umiejscowieniu portu, poprzez chaotyczny rozwój, aż do początku II wojny. Wszystko to zilustrowane sporą ilością zdjęć z epoki (choć zdjęć przydałoby się więcej + jakieś mapy dla lepszej orientacji w opisywanych lokacjach).

Jedynym poważnym zarzutem do tej książki jest zbyt ogólnikowe opisanie działalności samego portu oraz gdyńskiej gospodarki. Przydałby się choć jeden solidny rozdział o portowych inwestycjach, planach rozwoju, gdyńskich przedsiębiorcach i ich osiągnięciach. Bez tego ta historia jest niepełna.

Bardzo ciekawie opisana historia początków Gdyni. Autor przeprowadza czytelnika od pierwszych decyzji o umiejscowieniu portu, poprzez chaotyczny rozwój, aż do początku II wojny. Wszystko to zilustrowane sporą ilością zdjęć z epoki (choć zdjęć przydałoby się więcej + jakieś mapy dla lepszej...

Rozwiń Zwiń

Jest to jedna z typowych dla Kraszewskiego przeciętnych powieści historycznych. Autor chciał tu pokazać przede wszystkim fabularyzowaną historię, która miała przekazać istotne dla niego przesłanie (Niemcy źli). Dokleił do tego sztampowy wątek fikcyjny, choć nie miał chyba do niego wiele serca. Można przeczytać, bo nie jest to złe. Jednak ważne ostrzeżenie - wydarzenia historyczne są tu dość istotnie zmienione (prawdopodobnie w celu udramatyzowania fabuły).

Jest to jedna z typowych dla Kraszewskiego przeciętnych powieści historycznych. Autor chciał tu pokazać przede wszystkim fabularyzowaną historię, która miała przekazać istotne dla niego przesłanie (Niemcy źli). Dokleił do tego sztampowy wątek fikcyjny, choć nie miał chyba do niego wiele se...

Rozwiń Zwiń

Zbiór krótkich tekstów opisujących podróże do różnych miejsc i z różnych lat. Ciekawe i inspirujące. Chociaż niektórych może zrażać mocno samochwalny wstęp i zakończenie.

Zbiór krótkich tekstów opisujących podróże do różnych miejsc i z różnych lat. Ciekawe i inspirujące. Chociaż niektórych może zrażać mocno samochwalny wstęp i zakończenie.

Fajny pomysł o rozwijaniu biznesu w świecie fantasy. Z pozytywnym przesłaniem o przyjaźni. Humor niezły, choć dawkowany dość oszczędnie. Jednak problemem tej książki jest to, że akcja jest bardzo monotonna - wydarzenia są przyziemne i mało angażujące, problemy rozwiązują się praktycznie same. Ot, czytadełko.

Fajny pomysł o rozwijaniu biznesu w świecie fantasy. Z pozytywnym przesłaniem o przyjaźni. Humor niezły, choć dawkowany dość oszczędnie. Jednak problemem tej książki jest to, że akcja jest bardzo monotonna - wydarzenia są przyziemne i mało angażujące, problemy rozwiązują się praktycznie sa...

Rozwiń Zwiń

Bardzo dobra powieść przygodowa w klasycznym stylu, którą łatwo i szybko się czyta. Aczkolwiek nie wszystkie elementy zagrały (np. Czarna Zgroza jest tak mało opisana i tak abstrakcyjna, że nie wzbudza żadnego poczucia zagrożenia).

Bardzo dobra powieść przygodowa w klasycznym stylu, którą łatwo i szybko się czyta. Aczkolwiek nie wszystkie elementy zagrały (np. Czarna Zgroza jest tak mało opisana i tak abstrakcyjna, że nie wzbudza żadnego poczucia zagrożenia).

Świetna biografia, którą czyta się jak dobrą powieść. Ogrom informacji i w żadnym momencie nie nudzi.

Świetna biografia, którą czyta się jak dobrą powieść. Ogrom informacji i w żadnym momencie nie nudzi.

Świetnie napisana biografia, która opisuje życie Hannibala niczym dobra powieść. Podążamy za bohaterem w chronologicznym toku wydarzeń, a autor serwuje nam szczegółowe informacje, które jednak w żadnym momencie nie nudzą.

Świetnie napisana biografia, która opisuje życie Hannibala niczym dobra powieść. Podążamy za bohaterem w chronologicznym toku wydarzeń, a autor serwuje nam szczegółowe informacje, które jednak w żadnym momencie nie nudzą.

Dla mnie wzorzec z Sevres dobrej biografii. Autor umiejętnie łączy odpowiednią dawkę informacji (których i tak jest sporo) z dobrym prowadzeniem historii. Książka czyta się niczym dobra powieść. Nie ma tu wielostronicowych cytatów, czy dywagacji naukowych. Absolutnie polecam!

Dla mnie wzorzec z Sevres dobrej biografii. Autor umiejętnie łączy odpowiednią dawkę informacji (których i tak jest sporo) z dobrym prowadzeniem historii. Książka czyta się niczym dobra powieść. Nie ma tu wielostronicowych cytatów, czy dywagacji naukowych. Absolutnie polecam!